Zwycięska biblioteka
29 edycja Ogólnopolskiego Otwartego Konkursu "Modernizacja Roku & Budowa XXI wieku" dobiegła końca.
W środę 10 września 2025 r. na Zamku Królewskim w Warszawie odbyła się Gala Ogłoszenia Wyników i Wręczenia Nagród.
Kolejny już raz inwestycje gminy Brwinów wzięły udział i zostały docenione w ogólnopolskim konkursie.
W poprzednich latach zarówno brwinowski Pałac Kultury jak i ulica Szkolna w Żółwinie zakwalifikowały się do finału. W tym roku w szranki z obiektami z całej Polski stanęła Biblioteka Publiczna im. Wacława Wernera przy ulicy Grodziskiej 10 a w Brwinowie.
Konkurencja była wyjątkowo duża. Do pierwszego etapu konkursu zgłoszono aż 443 inwestycje z całej Polski, które rywalizowały w 27 kategoriach. Z województwa mazowieckiego było to 67 inwestycji.
W okresie letnim kilkunastoosobowa komisja konkursowa złożona ze specjalistów odwiedzała wszystkie obiekty i na podstawie tych wizyt do ścisłego finału zakwalifikowała 59 obiektów, z których tylko cztery, w tym brwinowska biblioteka, reprezentowały województwo mazowieckie.
W środę 10 września 2025 r. podczas uroczystej gali, która odbyła się na Zamku Królewskim w Warszawie, burmistrz Arkadiusz Kosiński z rąk przedstawicieli kapituły konkursu odebrał nagrody dla inwestora, którym jest gmina Brwinów jak i dla wykonawcy firmy KONS Sp. z.o.o. z Białegostoku oraz autorów projektu biblioteki: biura projektowego Architektura Pasywna Pyszczek i Stelmach Sp. J. z Krakowa.
Biblioteka została również doceniona przez Instytut Psychologii Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu w kategorii „Pamięć miejsc historycznych” „za troskę o zachowanie ciągłości historycznej i śladów przeszłości, które podtrzymują tożsamość miejsca, budując w ludziach przywiązanie do ich małych ojczyzn”. Życiorys patrona biblioteki, przypomniany na muralu w holu jest ściśle związany z historią Brwinowa. Profesor Wacław Werner w 1914 roku zbudował dla swojej rodziny dom w Brwinowie, ale najpierw przez kilka lat udostępniał go na potrzeby szkoły powszechnej. Gdy tutaj zamieszkał, włączył się aktywnie w życie społeczne. W czasie okupacji działał w Radzie Głównej Opiekuńczej, organizując pomoc, a po wojnie ujawniono też, że przechowywał w piwnicy swojego domu preparat radu. Dzięki jego darowiźnie był możliwy zakup nowego księgozbioru dla biblioteki w trudnych powojennych latach.
